[*] Marcin [*]

Marcin...

Ta wiadomość dobiła mnie...

Nie odchodzi się, Przyjacielu, tak nagle i bez sensu, w środku życia, bez pożegnania...

To nie był Twój czas. Miałeś prostować drogę swojego życia, a nie ginąć na niej...

Tyle razy dziękowałem Ci za różne rzeczy. Choć sam też nie miałeś domu, pieniędzy, wiele razy ratowałeś mnie i innych, gdy nie mieliśmy co jeść. Kombinowałeś, dzieliłeś się tym, co miałeś i zawsze powtarzałeś, że przecież to nic wielkiego, że to drobiazg... Do końca życia pamiętać będę te wszystkie „drobiazgi”.

Rozpierała Cię energia i radość życia – pomimo jego trudów. O takich jak Ty, mówi się: pozytywnie zakręcony. Zawsze uśmiechnięty żartowniś. Takiego Cię zapamiętam...

Do zobaczenia, Przyjacielu, za górami, za chmurami, kiedyś...